بهینه سازی وضعیت

یه دفه الف بهم گفت: باید تمام متغیرهای وابسته به بهینه بودن رو بهینه کنی.

امروز که داشتم به وضعیت جدیدم نگاه می کردم, به نظرم اومد که انگار همه چیز داره دست به دست هم میده که من به فیزیک برگردم.

از خود الف بگیر, تا دانشگاه جدید و دوستای جدید(دوست هم پیدا کردم!) و علاقه ای که داره توو وجودم متولد میشه.

امروز دومین روز بهشتی بود و من عالی بودم! 

راستش روز اول خیلی جالب نبود؛ همه چی خیلی جدید بود. ولی با این حال همون روز با دوتا از بچه ها آشنا شدم و اونا محیط دانشگاه رو بهم نشون دادن. جالب اینکه اون ها هم مهمان اند؛ منتها مهمان کامل. ظاهرا هم بچه های درسخونی هستن یا لااقل نسبت به درس حساسیت نشون میدن.

خیلی هم مثبتن. (وقتی من این حرفو میزنم, دیگه خودت تصورش کن!)

جو کلاسمون هم خیلی خوبه. بچه ها هم متحدن, هم نسبتا درسخونن. یه نابغه هم داره کلاسمون. که البته فعلا یه دونه س!

امروز درس بطور جدی شروع شد و من خیلی لذت بردم؛ نه اینکه درس برام شیرین باشه؛ هنوز به اون مرحله نرسیدم؛ ولی روند یادگیری برام جالب بود. 

کاملا هم هشیار بودم. حتی کلاس مکانیک تحلیلی که توو مزخرف ترین ساعت روز برگزار میشه_1تا3_ خیلی فعال بود؛ ولی راستش خیلی هم آسون نبود. هم مطالبش یکم سخت بود, هم سرعت استاد واقعا بالا بود. طوری که باید حداکثر توجه ام رو به کار میگرفتم که هم درس رو بفهمم, هم بتونم جزوه بردارم.

البته ممکنه درس نخوندن های گذشته مشکل ایجاد کنه برام, ولی فکر کنم بتونم خودمو برسونم.

باید خوب درس بخونم که از دور خارج نشم؛ بهشتی واقعا جای خوبی برای پیشرفته.

 

تصویر ذهن من...